Youth

پیری میگفت:

اگه میخوای جوان بمونی

        دردهای دلتو فقط به کسی بگو

                                  که دوسش داری

                                               و دوستت داره...

خندیدم و گفتم:

پس چراتو جوان نموندی؟

پیر لبخندتلخی زد وگفت:

                  دوستش داشتم

                               دوستم نداشت...

‏Strange

وقتی دو عاشق از هم جدا میشن

دیگه نمی تونن مثل قبل دوست باشن

چون به قلب همدیگه زخم زدن

نمی تونن دشمن همدیگه باشن

چون زمانی عاشق بودن

تنها می تونن

 آشناترین غریبه برای همدیگه باشن...
.

patience

مثل دیوانه زل زدم به خودم

گریه هایم شبیه لبخند است

چقدَر شب رسیده تا مغزم

چقدَر روزهای ما گند است!

من که مفتم! اگرچه ارزانتر!!

راستی قیمت شما چند است؟!

miss you

من که دلتنگ برای تو تماشا دارم
                                    با چه رویی بنویسم غم دریا دارم ؟

دل پر از شوق رهایی ست، ولی ممکن نیست
                                   به زبان آورم آن را که تمنــــــــا دارم

چیستم ؟! خاطره ی زخم فراموش شده
                                     لب اگر باز کنم با تو سخن ها دارم

با دلت حسرت هم صحبتی ام هست، ولی
                                   سنگ را با چه زبانی به سخن وادارم ؟

چیزی از عمر نمانده ست، ولی می خواهم
                                      خانه ای را که فرو ریخته برپا دارم...

Thinking

"آدمیان از هیچ چیز روی زمین به اندازه تفکر نمی ترسند

_بیشتر از نابودی

_ حتی بیشتر از مرگ ...

تفکر ویرانگر و طغیانگر است،

مهیب و هولناک است،

تفکر نسبت به تعصبات،

نهادهای جاافتاده

و عادت های آسایش بخش،

بی رحم است.

تفکر به قعر جهنم سرک می کشد

و نمی هراسد.

تفکر عظیم،

چابک

و آزاد است،

نور جهان است،

و شکوه بشر.

برتراند راسل"

The greatest gift

خیلی ها فکر می کنند

 سلامتی بزرگترین نعمت است،

ولی سخت در اشتباهند!

 

وقتی سالم باشی

و در تنهایی پرپر بزنی،

آنی مرض می گیری،

 بدترین نحوست ها می آید سراغت،

غم از در و دیوارت می بارد،

 کپک می زنی.

 کاش مریض باشی!

  ولی

        تنها

             نباشی...

Bell

نامه ی روز جمعه امروز صبح زود به دستم رسید

و بعد از آن نامه ی جمعه شب.

ای که چهره ات در ایستگاه راه آهن آن قدر عزیز و غم انگیز می نمود،

نخستین نامه ات خیلی غم انگیز بود.

غم انگیز بود نه چندان به علت درونمایه ی آن بلکه از آنجا که زمانش گذشته بود.

آن چیزی یکسره مربوط به گذشته بود.

در جنگل با هم ، در بیرون شهر باهم، سواری با هم.

مگر پایانی بر اینهمه متصور است.

این سواری در کنار هم از میان خیابان سنگی و بازگشتن

از راه کوچه در پسینگاه پایانی ندارد

و با اینهمه این گفته که اینهمه را پایانی نیست یک شوخی احمقانه است.

دلایل آن اینجا روبروی من است.

چند نامه ای که همین الان آنها را خواندم.

خوش آمد گویی رئیس ( به جای آنکه حکم اخراجم بدهد)

و نامه هایی دیگه که این سو و آن سو پخش شده اند.

و در تمام این مدت ناقوسی کوچک در گوش من زنگ می زند

( که زبان حال آن چنین است):

                                  « میلنا دیگر باتو نیست.»

اگرچه زنگ ناقوس قدرتمند دیگری در جایی در آسمان

( به زبان حال چنین می گوید):

                                 « او ترا ترک نخواهد کرد.»

اما ناقوس کوچک درست در گوش است

و باز نامه ای دیگر که مربوط به شب است.

درک نشدنی است که بتوان آن را خواند.

درک نشدنی است که بتوان سینه را گشود

و به قدر کافی از این هوا تنفس کرد.

درک نشدنی است که بتوان اینهمه از تو دور بود.

و با اینهمه من شکوه نمی کنم.

جایی برای ناله و زاری نیست

و کلمات تو نزد من است.

ف

/ نامه هایی به میلنا
فرانتس کافکا

Ibrahim Pasha

می تواند برگردد

می تواند یک عذرخواهی ساده بکند

دستی ببوسد و کرنشی کند

می تواند یک حرمسرا را در حمایت از خود متحد کند

اما

نمی خواهد

نشسته است

به دور دستها خیره شده

لبخند می زند

می خواهد به روستایش برگردد

با زنی که دوستش دارد

می خندد

به این فکر ابلهانه خود می خندد

به سرنوشت گردن نهاده

می خواهد بمیرد

این روزها

شاید فقط من درک می کنم

حال و روز ابراهیم پارگاهی را ...

confabulation

پایان رابطه 

آنجایی نیست که ما تمامش می‌کنیم ...

پایان،‌

       نقطه آخر،

                 خاموشی

آنجا اتفاق می افتد 

         که بعد از همه اتفاقات 

                          و درباره همه اتفاقات

                                       با کسی حرف بزنیم .

تنهایی نمی‌شود،

              باید همدست داشته باشید 

                                  برای تمام کردن... !

Do not worry

نگـران نباش،

" حـال مـــن خـــــــوب اســت "

بــزرگ شـــده ام!

دیگر آنقـــدر کــوچک نیستـم

 که در دلــــتنگی هـــایم گم شــــوم...!

آمـوختــه ام،

که این فـــاصــله ی کوتـــاه،

 بین لبخند و اشک نامش

                                     "زندگیست"

آمــوختــه ام،

که دیگــر دلم برای

                             "نبــودنـت"

                                           تنگ نشــــود.

راســــــتی،

دروغ گـــــفتن را نیــــــــز،

خـــــــــوب یاد گـــرفتــه ام...!

"حــــال مـــن خـــــــوب اســت" ...

                                                   خــــــوبِ خــــوب
.

afoul

پشت حـــــرف‌های یک مرد

پشت زل زدنها

سرزنش‌ها

پشت تـــمام نـــگاه‌های معنی‌ دار

پشت ســـکوتش

پشت لبخـــند‌های پر از رازش

عـــشقیست پـــنهان تر از محبت زنانه ...

Shrink

مــن

زانـــو هایـــم را

در آغـــوش کشیـــده بـــودم

وقتـــی

تــــو بــــرای آغــــوش دیــگری

زانـــــو زده بــــودی...

Are you OK

غصه قابل فراموشی یا تبدیل به غیر نیست .

مثل مزه ایست

که اگر یکبار رفت لای دندان هایت ‌،

دیگر فراموشش نخواهی کرد

غصه مثل وقتی نیست که سرت را محکم می‌کوبی گوشه پنجره ‌،

مثل وقتی نیست

که پاهایت را میگذاری روی شیشه های شکسته ی روی زمین

و خون جاری می شود .

تمام این ها

با یک پماد و قدری دقت خوب میشوند

و دیگر تکرار نمی شوند

اما غصه ‌،

غصه ی تنها بودن ‌،

غصه ی دیده نشدن ‌،

غصه ی فهمیده نشدن ‌،

نه خوب می‌شود

نه راحتت می‌گذارد ...

مثل وقتی که

بزرگترین آرزویت اینست که کسی از راه برسد

و از ته دل بپرسد :

خوبی ؟

راستی ‌،تو خوبی ؟

Humiliation

سیگار بکش ؛

مست کن؛

بغض کن ؛

 گریه کن

اصلا  دق کن !

ولی

با آدم بی ارزش درد و دل نکن ... 

Story

با

« یکی بود یکی نبود »

شروع می‌شود این قصه

با یکی ماند یکی نماند ،

تمام ...

یکی، من بودم یا تو ؛ مهم نیست !

مهمْ قصه‌ای‌ست که تمام می‌شود...